Welke arts en welke afdeling onderzoekt de lever?

De behandeling van levergerelateerde ziekten vereist specialisatie. Daarom zijn Hepato-Pankreato-Biliaire (HPB) chirurgen en algemene chirurgen zeer bekwaam op dit gebied. Vooral wanneer het gaat om leverkanker, galwegkanker en ernstige cirrose komt deze specialisten in actie. Daarnaast voeren deze artsen met succes complexe chirurgische ingrepen uit, zoals leverresecties en transplantaties.

Welke arts behandelt leverschades?

De behandeling van leversiekten vereist specifieke expertise. In dit verband zijn de Hepato-Pankreato-Biliaire (HPB) chirurgen – specialisten die zich hebben gespecialiseerd in ziekten van de lever, alvleesklier en galwegen – de voorhoede op dit gebied. Bij ernstige leverproblemen passen HPB-chirurgen diverse behandelmethoden toe, afhankelijk van de ernst en het type van de ziekte. Deze artsen spelen vooral een belangrijke rol bij levertumoren en gevorderde galwegziekten. Zij staan bekend om:

Diepgaande anatomische en pathologische kennis.
Het vermogen om hoog-risicosituaties te beheren.

Wanneer het om leversiekten gaat, kunnen ook algemene chirurgen ervaring hebben met bepaalde procedures, maar:

hebben zij niet de gespecialiseerde training voor complexe situaties zoals HPB-chirurgen.

Zo komen HPB-chirurgen naar voren als de bekwame specialisten die levergerelateerde gezondheidsproblemen effectief kunnen behandelen.

Welke afdeling bezoekt men bij leverproblemen?

Bij leverproblemen wenden patiënten zich doorgaans tot de afdeling Algemene Chirurgie. Hier spelen hepatologen – artsen die zich specialiseren in hepatologie – een belangrijke rol in de diagnose en behandeling van leversiekten. Deze specialisten behandelen niet alleen aandoeningen zoals cirrose, hepatitis en vette lever, maar grijpen ook in bij leverkanker. Indien de situatie complexer is, kan de patiënt worden doorverwezen naar de hepatobiliêre chirurgie voor ingrepen die chirurgische interventie vereisen. Deze specialisatie, die valt onder de Algemene Chirurgie, is actief in het beheer van:

Leverkanker
Ernstige cirrose
Situaties die een levertransplantatie vereisen

Hepatologen en hepatobiliêre chirurgen bepalen, op basis van de gezondheidstoestand van de patiënt, de meest geschikte behandelmethoden. Zo wordt voor elke levergerelateerde aandoening het juiste behandelplan opgesteld. Voor optimale behandelresultaten wordt een multidisciplinaire aanpak gehanteerd.

Wanneer moet men een specialist raadplegen voor leverproblemen?

Leversymptomen dienen altijd door een specialist te worden beoordeeld. Wanneer routinematige bloedtesten afwijkingen in de leverfunctie aantonen, is het noodzakelijk om een hepatologiespecialist te raadplegen voor verdere, gedetailleerde onderzoeken. Deze specialisten voeren geavanceerde testen uit om onderliggende ernstige leverschades te identificeren. Dit omvat onder andere:

Abnormale leverfunctietesten: Als afwijkingen worden ontdekt tijdens routinecontroles.
Symptomen van leversiekte: Zoals geelzucht, aanhoudende vermoeidheid, en buikpijn of zwelling.
Kronische leversiekten: Aandoeningen zoals chronische hepatitis of vette lever vereisen continue opvolging.
Gevorderde leverschades: In gevallen van gevorderde cirrose is specialistische behandeling noodzakelijk.
Leverkanker: Detectie van aandoeningen zoals hepatocellulair carcinoom.
Voor- en nazorg bij levertransplantatie: Voor transplantatiekandidaten en postoperatieve zorg.
Hoge risicofactoren: Familiegeschiedenis, alcoholgebruik of blootstelling aan hepatitisvirussen.

Personen met levergerelateerde symptomen of risicofactoren dienen tijdig specialistisch advies in te winnen om hun toestand te beheren en ernstige gezondheidsproblemen te voorkomen.

Hoe diagnosticeert een leverspecialist ziekten?

Een leverspecialist maakt gebruik van diverse diagnostische methoden om leverschades te identificeren. Het proces begint met een grondige anamnese, waarbij symptomen zoals geelzucht, vermoeidheid en buikpijn worden meegenomen. Ook worden de alcohol- en druggebruik, familiegeschiedenis van leverschades en blootstelling aan hepatitisvirussen beoordeeld. Tijdens het lichamelijk onderzoek worden specifieke bevindingen, zoals de grootte van de lever en spinnenvlekken op de huid, gecontroleerd.
Laboratoriumtesten:

Leverfunctietesten (LFT’s): Meting van leverenzymen, bilirubine en eiwitniveaus.
Serologische testen: Onderzoek naar antistoffen tegen hepatitisvirussen en auto-immuunziekten.
Stollingstesten: Meting van de levercapaciteit om stollingsfactoren te produceren.

Als eerste beeldvormingstechniek wordt vaak echografie gebruikt. CT- en MRI-scans, die een gedetailleerd beeld van de leverstructuur bieden, zijn eveneens van belang bij de evaluatie van tumoren en fibrose. Elastografie kan de graad van fibrose bepalen zonder een leverbiopsie. Indien aanvullende informatie nodig is, wordt een leverbiopsie uitgevoerd en worden de weefselmonsters histopathologisch onderzocht.

Geavanceerde diagnostische hulpmiddelen:

Genetische testen: Deze identificeren specifieke mutaties bij erfelijke ziekten.
Biomarker testen: Deze krijgen steeds meer belang bij de diagnose van aandoeningen zoals HCC.

Welke behandelingen zijn er voor leverkanker?

De behandelingen voor leverkanker variëren afhankelijk van het stadium van de ziekte en de algemene gezondheidstoestand van de patiënt. Chirurgische methoden behoren tot de voornaamste opties voor de behandeling van leverkanker. In dit verband worden twee hoofdchirurgische procedures toegepast:

Partiële hepatectomie

Het kankergezwel uit de lever wordt verwijderd
Ideaal voor patiënten in een vroeg stadium
De regeneratieve capaciteit van de lever verhoogt het succes van deze ingreep

Levertransplantatie

Wordt toegepast bij gevallen waarin de tumor niet operabel is
De lever van de patiënt wordt vervangen door een gezonde donorenlever
Geschikt voor patiënten met kleine en gelokaliseerde tumoren

Bovendien is er de Hiperthermische Intraperitoneale Chemotherapie (HIPEC) methode, die wordt toegepast wanneer leverkanker zich naar de buikholte heeft verspreid. Deze methode omvat de volgende stappen:

Resectieve chirurgie