Er zijn twee soorten alvleesklierkanker afkomstig van de alvleesklier, die erg moeilijk te detecteren zijn. De eerste hiervan is exocriene pancreaskanker, de meest voorkomende alvleesklierkanker. Exocriene pancreaskanker begint in de kanalen die pancreassap vervoeren.
Een andere vorm van kanker is endocriene pancreaskanker, die minder vaak voorkomt. Dit type kanker wordt ook wel eilandcelkanker genoemd. Endocriene alvleesklierkanker, of eilandjescelkanker, begint in de cellen die hormonen produceren.
Exocriene pancreaskanker is de meest voorkomende pancreaskanker en de meest dodelijke. Ongeveer 66,6% van het ductaal adenocarcinoom van de alvleesklier, dat 95% van de tumoren vormt bij dit type kanker, bevindt zich in de kop van de alvleesklier.
Het wordt meestal in een vergevorderd stadium gediagnosticeerd omdat het continu vordert en de diagnose meestal laat wordt gesteld. Exocriene alvleesklierkanker wordt op zichzelf anders geclassificeerd. De indeling is als volgt:
Resectabele exocriene pancreaskanker
Dit type tumor is geschikt voor chirurgische ingrepen en chirurgie is mogelijk. Als de tumor kan worden verwijderd, kan de chirurgische methode worden toegepast, die de enige kans op herstel biedt voor deze ziekte.
Zelfs als de hele tumor operatief wordt verwijderd, bestaat er een risico op herhaling in de toekomst. Sommige patiënten hebben preoperatieve chemotherapie of chemoradiotherapie nodig.
Studies tonen echter aan dat het de terugkeer van kanker vertraagt en het leven verlengt van patiënten die chemotherapie krijgen na een operatie.
Chemotherapie hoeft niet aan elke patiënt te worden gegeven vóór de operatie, de patiënt en het stadium van de ziekte, vooral de relatie met de slagaders, zijn effectief in het beslissingsproces.
Regionaal gevorderde alvleesklierkanker
Bij lokaal gevorderde kanker is de tumor uitgezaaid naar nabijgelegen vaten en weefsels, maar nog niet uitgezaaid naar andere organen. Hier zijn vaak de dunne darmader en slagader of leverslagader, die naaste buren zijn, betrokken.
Bij de betrokkenheid van de dunne darmader (vena porta) die naar de lever gaat, is het mogelijk om de tumor en het door kanker uitgezaaide deel van het vat operatief te verwijderen en het vat weer te repareren. Deze procedure vereist geavanceerde pancreaschirurgische ervaring.
Hoewel het mogelijk is bloedvaten in arteriële en arteriële betrokkenheid te verwijderen en te repareren, wordt over het algemeen eerst chemotherapie en/of radiotherapie gestart en worden patiënten na 4-6 kuren opnieuw beoordeeld voor een operatie.
Deze behandelingen kunnen bij sommige patiënten de tumor verkleinen en geschikt maken voor chirurgische ingrepen. Door ze geschikt te maken voor chirurgische ingrepen kan ook de levensverwachting van deze patiënten worden verlengd.
Wanneer chemotherapie en radiotherapie samen worden gegeven, spelen ze een effectievere rol bij het verkleinen van de kanker, maar de bijwerkingen van duale therapie zijn ook erg hoog. Het is daarom van groot belang om samen met de patiënt de juiste behandelmethode in beeld te brengen.
Metastatische (wijd verspreide) alvleesklierkanker
Bij dit type kanker is de tumor niet alleen uitgezaaid naar nabijgelegen vaten en weefsels, maar ook naar andere organen zoals de lever, longen en maag. Helaas hebben deze soorten kanker zich te ver verspreid om alleen met radiotherapie te worden behandeld of operatief te worden verwijderd.
Bij gemetastaseerde kanker, een van de geavanceerde vormen van alvleesklierkanker, kan chemotherapie worden toegepast met gemcitabine of FOLFIRINOX, die tot de standaardbehandelingsmethoden behoren. Deze behandeling kan de kanker niet vernietigen, maar maakt het mogelijk de kanker te verkleinen en helpt het leven van de patiënt te verlengen.
Bij personen die deze behandeling ondergaan, wordt een vermindering van ziektegerelateerde klachten waargenomen. Deze gebruiksvriendelijke behandeling vertoont geen ernstige bijwerkingen.
Als huidige behandelingsbenadering bij gemetastaseerde alvleesklierkanker kunnen goede resultaten worden verkregen bij geselecteerde patiënten met PIPAC-toepassingen (Pressure Intra-Abdominal Chemotherapie) naast standaard chemotherapietoepassingen.
In centra die grootschalige, geavanceerde alvleesklierkankerchirurgie en -behandeling kunnen bieden, kunnen patiënten op deze behandelmethode worden beoordeeld.
Terugkerende (terugkerende) alvleesklierkanker
Het is de voorwaarde dat de tumor na chirurgische ingreep opnieuw verschijnt in dezelfde regio of in de nabije of verre regio.
Alvleesklierkanker die in de verte terugkeert, ontstaat meestal in de lever, vanwaar het zich kan verspreiden naar de longen, botten en andere organen. In geval van recidief wordt de nadruk gelegd op de behandeling die wordt toegepast bij het type uitgezaaide kanker en wordt chemotherapie toegepast op de patiënt zoveel hij aankan.
Het is ook mogelijk om uitgezaaide of recidiverende massa’s operatief te verwijderen, alleen bij geselecteerde geschikte patiënten, afhankelijk van het tumortype en de algemene toestand van de patiënt.
Omdat het type endocriene kanker langzamer vordert dan het andere type, is de kans op behandeling groter. Dit type kanker, dat endocriene alvleesklierkanker wordt genoemd en minder vaak voorkomt dan exocriene kanker, is ook in tweeën verdeeld. De indeling is als volgt:
Resectabele neuro-endocriene alvleesklierkanker
Dit type kanker is geschikt voor chirurgische ingrepen. Afhankelijk van het type en de grootte van de tumor en het gebied in de alvleesklier wordt de juiste chirurgische techniek bepaald en wordt de tumor verwijderd.
Bij deze patiënten kan laparoscopie worden uitgevoerd vóór de operatie om het stadium en de exacte locatie van de tumor te bepalen.
Voor de operatie wordt meestal een medicamenteuze behandeling toegepast om de door de tumor veroorzaakte klachten onder controle te houden.
Zo kunnen protonpompremmers worden gegeven om maagzuurproblemen te voorkomen, terwijl diazoxide de voorkeur kan hebben om overmatige verlaging van de bloedsuikerspiegel van diabetici te voorkomen.
Aangezien bij dit type kanker na de operatie herhaling en verspreiding kunnen worden waargenomen, moet de patiënt ook na de operatie onder controle worden gehouden.
- Inoperabele neuro-endocriene alvleesklierkanker
Aangezien dit soort tumoren, die niet geschikt zijn voor chirurgische ingrepen, meestal langzaam groeien, kan de tumor worden onderzocht door middel van laboratoriumtests en beeldvormende methoden.
Gallium 68 DOTATOC-methode, een van de moleculaire beeldvormingsmethoden, heeft de voorkeur bij beeldvorming van endocriene kanker. Het is een leidraad voor de verspreiding van de ziekte en de gerichte behandelmethode.
- Twee strategieën worden ook toegepast voor de behandeling van dergelijke tumoren.
De eerste van deze strategieën zijn de behandelingsmethoden die gericht zijn op het elimineren van de problemen die worden veroorzaakt door het hormoon dat door de tumor wordt uitgescheiden. Een voorbeeld van deze methoden is de toediening van zuurverlagende maagmedicijnen aan de zuurafscheidende tumor.
De tweede strategie is om de tumorlast chirurgisch te verminderen of chemotherapie toe te passen om de tumor terug te dringen. Hiervoor slimme medicijntoepassing of gerichte radio-isotopen toepassing kan worden uitgevoerd.
Na het behalen van zijn medische graad aan de Faculteit der Geneeskunde aan de Ege University, voltooide universitair hoofddocent İsmail SERT zijn specialiteitsopleiding aan de General Surgery Clinic van het Tepecik Training and Research Hospital. Tijdens zijn residency leerde hij zes maanden over transplantatie van eilandjes van de pancreas, lever- en niertransplantatie en lever- en pancreaschirurgie in het Universitair Ziekenhuis van Genève in Zwitserland. Hij volgde zes maanden een opleiding tot levertransplantatiemedewerker aan het Liver Transplant Institute in Malatya. Daarna vervolgde hij zijn opleiding in het academisch ziekenhuis Erasmus MC in Rotterdam, Nederland, waar hij werd opgeleid in chirurgie van de lever, alvleesklier en galwegen, evenals in klinieken voor nier- en levertransplantaties. Hij startte het levertransplantatieprogramma in de orgaantransplantatiekliniek van het Tepecik Training and Research Hospital in december 2018 en rondde het met succes af.
