Endocriene pancreastumoren zijn een aantal goedaardige, dat wil zeggen goedaardige en kwaadaardige, dat wil zeggen kwaadaardige, tumortypes die op de pancreas worden gezien. Endocriene pancreastumoren, die zich over het algemeen voordoen als goedaardige, d.w.z. goedaardige tumoren, kunnen zich ook presenteren als kwaadaardige, dat wil zeggen kwaadaardige tumoren, die bij sommige patiënten een ernstige bedreiging voor de gezondheid kunnen vormen.
Endocriene klieren spelen een zeer effectieve rol bij het reguleren van verschillende functies in het menselijk lichaam. Deze klieren zijn de productiecentra van hormonen en boodschappersubstanties die samenwerken en coördineren om verschillende lichaamsfuncties te reguleren. Hormonen die in deze regio worden geproduceerd, zorgen voor de overdracht van bepaalde informatie naar de cel. Insuline die in de endocriene klieren wordt geproduceerd, zorgt er bijvoorbeeld voor dat glucose van het bloed naar de cellen kan gaan, en dienovereenkomstig kan het de activiteiten van het schildklierhormoon in het lichaam aanzienlijk beïnvloeden.
Deze hormonen, die een uiterst complex regelsysteem kunnen hebben, zullen in een gezond menselijk lichaam in de juiste hoeveelheid bloed worden overgebracht en er zullen geen problemen zijn. Deze cellen, dat wil zeggen de cellen die de hormonen vormen, kunnen echter van tijd tot tijd uit de hand lopen, afhankelijk van bepaalde factoren. In dergelijke gevallen kunnen deze boodschappersubstanties meer of minder worden geproduceerd dan zou moeten. Deze situatie kan in een vergevorderd stadium een aantal gezondheidsproblemen veroorzaken. Endocriene pancreastumoren behoren tot de meest voorkomende van deze gezondheidsproblemen.
Hoewel endocriene pancreastumoren, die over het algemeen zeer langzaam groeien en een verraderlijke structuur hebben, meestal goedaardig zijn, dat wil zeggen goedaardige tumoren, kunnen ze van tijd tot tijd ook kwaadaardig zijn, dat wil zeggen kwaadaardige tumoren. Beide soorten tumoren, dat wil zeggen zowel goedaardige (goedaardige) als kwaadaardige (kwaadaardige) tumoren, kunnen een bedreigend karakter hebben voor de gezondheid van de patiënt. Aan de andere kant kan worden gezegd dat kwaadaardige alvleeskliertumoren ernstiger en gevaarlijker zijn. Kwaadaardige, dat wil zeggen kwaadaardige endocriene pancreastumoren, hebben over het algemeen de neiging zich te verspreiden. Deze tumoren, dat wil zeggen kwaadaardige endocriene pancreastumoren, kunnen de neiging hebben om in de omringende organen te groeien, en van sommige patiënten is zelfs vastgesteld dat ze verre organen hebben gekoloniseerd.
Soorten endocriene pancreastumoren
Endocriene pancreastumoren, die zich kunnen presenteren als goedaardig, dat wil zeggen goedaardige tumoren bij sommige patiënten en als kwaadaardig, dat wil zeggen kwaadaardige tumoren bij sommige patiënten, zijn op zichzelf onderverdeeld in een aantal typen.
Insulineoom
Insulinoomtumoren staan bekend als de meest voorkomende hormoonproducerende tumoren van de pancreasregio. Hoewel dit type endocriene pancreastumoren, dat wil zeggen insulinoomtumoren, zowel bij mannen als bij vrouwen kan worden gezien, zijn ze algemeen bekend als endocriene pancreastumoren, die vaker bij vrouwen voorkomen. Hoewel insulinoma-tumoren worden gedefinieerd als goedaardig, dat wil zeggen goedaardige tumoren, kunnen ze van tijd tot tijd ernstige gezondheidsproblemen voor de patiënt veroorzaken.
Insulinoma-tumoren zorgen er meestal voor dat de patiënt op een onregelmatige manier insuline aanmaakt. Deze beperkende cyclus kan de insulineproductie van de patiënt ononderbroken houden. In dit opzicht bevatten deze tumoren, dat wil zeggen insulinoomtumoren, die een soort endocriene pancreastumoren zijn, de karakteristieke kenmerken van de toestand van suikertekort die wordt ervaren door patiënten die insuline-injecties gebruiken.
Symptomen die worden waargenomen bij patiënten met insulinoomtumoren kunnen van patiënt tot patiënt verschillen. Hoewel deze symptomen bij sommige patiënten zeer intens kunnen worden waargenomen, kunnen ze zich bij sommige patiënten helemaal niet of in een zeer laag niveau manifesteren. Hoewel de meest voorkomende symptomen bij patiënten met insulinoomtumoren tremor, zweten, zwakte en prikkelbaarheid zijn, kunnen bij sommige patiënten andere symptomen worden waargenomen. Sommige patiënten kunnen tremor, zweten, zwakte en prikkelbaarheid ervaren, evenals een gevoel van angst, spanning, hartkloppingen, visuele stoornissen en van tijd tot tijd zelfs bewustzijnsverlies.
Patiënten met insulinoma-tumoren hebben meestal eetlust. Dit komt doordat patiënten met deze tumoren zich na het eten vaak beduidend beter voelen. Hierdoor kan de eetlust van de patiënt toenemen en zijn eetgewoonten veranderen. Insulinoma-tumoren, die meestal erg klein zijn, kunnen op meer dan één locatie voorkomen. In dit opzicht kan hun detectie een moeilijker proces zijn dan sommige andere tumortypes.
De behandelingsmethode die op de patiënten wordt toegepast, zal meestal een chirurgische ingreep zijn. De tumor wordt door chirurgische ingreep uit het lichaam van de patiënt verwijderd. Om deze reden worden chemotherapie- en radiotherapiebehandelingen over het algemeen toegepast op de patiënt bij de behandeling van deze tumoren, dat wil zeggen insulinoma-tumoren, die een zeer hoge kans op herhaling en herhaling hebben.
Gastrinomen Tumoren
Een ander type tumor dat wordt aangetroffen bij endocriene pancreastumoren zijn tumoren die bekend staan als gastrinoma-tumoren. Gastrinoma-tumoren staan bekend als zeldzame tumoren in vergelijking met insuline-tumoren. Deze tumoren, namelijk gastrinomatumoren, komen meestal direct in de pancreas voor. Het is echter bekend dat gastrinomatumoren vaker voorkomen in de twaalfvingerige darm, de maag of rond de pancreas van de patiënt.
Gastrinomentumoren zijn gevaarlijker dan insulinoomtumoren. Gastrinoma-tumoren staan bekend als kwaadaardig, dat wil zeggen kwaadaardige tumoren, in tegenstelling tot insulinoma-tumoren, die een soort goedaardige tumor zijn. In dit opzicht hebben ze een gevaarlijkere eigenschap voor de gezondheid van de patiënt. Gastrinoma-tumoren zijn kwaadaardig, dat wil zeggen dat ze niet alleen kwaadaardig zijn, maar ook vroege metastasen kunnen vormen.
Patiënten met gastrinomatumoren ervaren meestal maag- en darmproblemen in de vroege stadia. Deze problemen kunnen zich ontwikkelen tot ernstigere gezondheidsproblemen zoals maagzweren of darmzweren in een vergevorderd stadium. De reden hiervoor is dat gastrinoma-tumoren enkele kenmerken kunnen hebben die maagzuur kunnen beïnvloeden. Het is erg belangrijk dat deze tumoren zo snel mogelijk na de diagnose worden behandeld. De methode die wordt gebruikt voor de behandeling van gastrinomatumoren zal in het algemeen de chirurgische methode zijn, dat wil zeggen chirurgie.
VIPoma- en glucagonoma-tumoren
VIPoma- en glucagonoma-tumoren zijn ook bekend als zeldzame pancreastumoren, vergelijkbaar met gastrinoma-tumoren. Zowel VIPoma-tumoren als glucagonoma-tumoren zijn meestal aanwezig in het pancreasgebied van de patiënt. Het vinden en diagnosticeren van deze tumoren is een zeer moeilijk proces. Daarom veroorzaken ze meestal vroege metastase bij de patiënt. Bij hun behandeling worden over het algemeen symptomatische behandeling en chemotherapie toegepast.
Na het behalen van zijn medische graad aan de Faculteit der Geneeskunde aan de Ege University, voltooide universitair hoofddocent İsmail SERT zijn specialiteitsopleiding aan de General Surgery Clinic van het Tepecik Training and Research Hospital. Tijdens zijn residency leerde hij zes maanden over transplantatie van eilandjes van de pancreas, lever- en niertransplantatie en lever- en pancreaschirurgie in het Universitair Ziekenhuis van Genève in Zwitserland. Hij volgde zes maanden een opleiding tot levertransplantatiemedewerker aan het Liver Transplant Institute in Malatya. Daarna vervolgde hij zijn opleiding in het academisch ziekenhuis Erasmus MC in Rotterdam, Nederland, waar hij werd opgeleid in chirurgie van de lever, alvleesklier en galwegen, evenals in klinieken voor nier- en levertransplantaties. Hij startte het levertransplantatieprogramma in de orgaantransplantatiekliniek van het Tepecik Training and Research Hospital in december 2018 en rondde het met succes af.
