Defecatieproblemen na een rectale operatie zijn een veel voorkomende aandoening bij patiënten die een rectumkankeroperatie hebben ondergaan. Deze aandoening wordt een syndroom genoemd waarbij de controle over de ontlasting en de darmfuncties worden beïnvloed. Dit probleem, dat de kwaliteit van leven na een operatie ernstig kan beïnvloeden, kan het dagelijks leven van patiënten moeilijk maken. In dit artikel worden de oorzaken, symptomen en behandelmethoden van ontlastingsproblemen na een rectumoperatie besproken.
Effecten van een operatie en redenen voor het optreden
De belangrijkste reden voor ontlastingsproblemen na een rectale operatie zijn de effecten van de operatie op het rectum en het spijsverteringsstelsel. Bij operaties kan vaak sprake zijn van een gedeeltelijke of volledige verwijdering van het rectum, waardoor de structuur en functies van de darm kunnen veranderen. Vooral de anus (anale sluitspier) en bekkenbodemspieren dienen als belangrijke structuren die zorgen voor ontlastingscontrole. Beschadiging of verzwakking van deze spieren tijdens een operatie kan een van de hoofdoorzaken zijn van ontlastingsproblemen.
Het niveau en het type operatie kunnen ook de ontlastingsproblemen beïnvloeden. Bij rectumkankerchirurgie bepalen de locatie en het stadium van de kanker hoe de operatie zal worden uitgevoerd. Operaties waarbij de anus behouden blijft (sfinctersparende operaties) kunnen het risico op ontlastingsproblemen verminderen in vergelijking met operaties waarbij het rectum moet worden verwijderd. Wanneer het rectum of de anus echter volledig moeten worden verwijderd, kan de controle over de ontlasting verder worden beïnvloed. Bovendien kunnen factoren zoals postoperatieve infecties, hechtingsproblemen of het genezingsproces van weefsels ook ontlastingsproblemen veroorzaken. Revalidatie- en behandelmethoden kunnen nodig zijn om de stoelgang opnieuw te reguleren en de ontlasting onder controle te houden na de operatie.
Symptomen en effecten op de kwaliteit van leven
Patiënten die na een rectale operatie ontlastingsproblemen hebben, kunnen verschillende symptomen ervaren. Deze symptomen kunnen hun dagelijks leven verstoren en een negatieve invloed hebben op hun levenskwaliteit. Fecale incontinentie verwijst naar het onvermogen van patiënten om hun ontlasting ongecontroleerd op te houden. Deze aandoening kan sociale interacties en dagelijkse activiteiten beperken, patiënten in verlegenheid brengen en tot psychologische problemen leiden. De noodzaak om vaak naar het toilet te gaan is een ander symptoom dat het leven van patiënten beïnvloedt. De plotselinge behoefte om naar het toilet te gaan kan het leven eveneens moeilijk maken en het comfort van het buiten zijn verminderen.
Het gevoel de ontlasting niet volledig te kunnen evacueren omvat het gevoel dat het rectum niet volledig geleegd is. Dit kan ervoor zorgen dat patiënten zich ongemakkelijk voelen en een constant gevoel van ongemak hebben. Pijn tijdens de ontlasting kan optreden als gevolg van postoperatieve hechtingen of als gevoelige gebieden zijn aangetast. Diarree-constipatie-aanvallen verwijzen ook naar de variabele stoelgang die patiënten ervaren. Deze aanvallen kunnen de dagelijkse routines verstoren en gevoelens van ongemak veroorzaken. Een opgeblazen gevoel in de buik kan een opgeblazen gevoel en ongemak in de buikstreek veroorzaken bij patiënten die ontlastingsproblemen hebben na een rectale operatie. Al deze symptomen kunnen ervoor zorgen dat patiënten naast hun fysieke ongemak ook emotionele en psychosociale problemen ervaren, waardoor hun levenskwaliteit negatief wordt beïnvloed.
Behandelingsbenaderingen
Er zijn verschillende benaderingen om defecatieproblemen na een rectale operatie te behandelen. Deze behandelmethoden kunnen worden aangepast aan de individuele situatie van patiënten en worden geselecteerd afhankelijk van de ernst van de symptomen. Medicamenteuze behandelingen zoals medicijnen tegen constipatie, medicijnen om de stoelgang te reguleren en antibiotica om gasvorming te verminderen kunnen worden gebruikt. Daarnaast kunnen ook fysieke therapieën zoals anale injectiebehandelingen, bekkenbodemrevalidatie, biofeedback, bekkenbodemspierversterking, elektrostimulatie en sacrale zenuwstimulatie worden toegepast.
De rol van voedingsgewoonten
Voedingsgewoonten zijn van groot belang bij het beheersen van defecatieproblemen na een rectale operatie. Een gezond dieet kan ervoor zorgen dat het spijsverteringsstelsel regelmatig functioneert. Het consumeren van vezelrijk voedsel kan de stoelgang reguleren en problemen zoals constipatie of diarree helpen voorkomen. Het is ook belangrijk dat er voldoende water wordt geconsumeerd, omdat de behoefte van het lichaam aan water noodzakelijk is om een zachte en gemakkelijke doorgang van de ontlasting te garanderen.
Chirurgische ingrepen en permanente stoma
Chirurgische ingrepen kunnen worden overwogen bij patiënten die niet op de behandeling reageren of ernstige defecatieproblemen hebben. Deze interventies kunnen het creëren van een permanente stoma omvatten. Een permanente stoma is een opening die de stoelgang naar buiten leidt en waarbij mogelijk een zak wordt gebruikt om de ontlasting op te vangen. Hoewel deze optie voor sommige patiënten de kwaliteit van leven kan verbeteren, kan het voor andere patiënten psychologische en fysieke uitdagingen met zich meebrengen.
Veranderingen in levensstijl en ondersteuning
Patiënten met ontlastingsproblemen na een rectale operatie kunnen de symptomen onder controle houden door veranderingen in hun levensstijl aan te brengen. Deze veranderingen kunnen factoren omvatten zoals regelmatig sporten, stress vermijden en niet roken. Het is ook belangrijk dat patiënten zich aansluiten bij steungroepen of psychologische ondersteuning krijgen. Deze ondersteuning kan patiënten helpen hun problemen het hoofd te bieden en hun levenskwaliteit te verbeteren.
Na het behalen van zijn medische graad aan de Faculteit der Geneeskunde aan de Ege University, voltooide universitair hoofddocent İsmail SERT zijn specialiteitsopleiding aan de General Surgery Clinic van het Tepecik Training and Research Hospital. Tijdens zijn residency leerde hij zes maanden over transplantatie van eilandjes van de pancreas, lever- en niertransplantatie en lever- en pancreaschirurgie in het Universitair Ziekenhuis van Genève in Zwitserland. Hij volgde zes maanden een opleiding tot levertransplantatiemedewerker aan het Liver Transplant Institute in Malatya. Daarna vervolgde hij zijn opleiding in het academisch ziekenhuis Erasmus MC in Rotterdam, Nederland, waar hij werd opgeleid in chirurgie van de lever, alvleesklier en galwegen, evenals in klinieken voor nier- en levertransplantaties. Hij startte het levertransplantatieprogramma in de orgaantransplantatiekliniek van het Tepecik Training and Research Hospital in december 2018 en rondde het met succes af.
